ROADHOUSE (B) - 13th ANNIVERSARY CROSSROAD OLEN
Crossroad - Olen- december 13, 2007

Website Org: CROSSROAD OLEN
Website Artist:Roadhouse (B)

Review: Laurence
Photo: Paul Eyckmans

Om de dertiende verjaardag van de Olense Crossroad te vieren deed de patron Dirk, aka The Chiet, beroep op een stevige rock covergroep. Tijdens de talrijke bluesoptredens is de zaak meestal ook wel goed gevuld met een hoog percentage lokale jeugd. Juist voor die trouwe klanten was de keuze van Roadhouse een schot in de roos en met een honderdtal vooraf ingeschrevenen was het café afgeladen vol, en door de all-in formule werden andere bezoekers geweerd. Ieder kende ieder en ik voelde mij in het begin een beetje vreemde eend, maar The Chiet ontving mij met een gezellige babbel en het duurde niet lang of ik werd mee opgenomen in de gezelligheid, en dat tot in de kleine uurtjes. Dat het lang ging duren kon ik opmaken na een blik op de playlist waar maar liefst 31 nummers op stonden, en daar waren de bisnummers nog niet meegerekend.

Rond 22u lukte het de band door hun JBL torens boven het luide gebabbel uit te komen en onmiddellijk wisten we welke kant het opging. Met het relatief traag nummer  “Jesus left Chicago” kwam de heavy gitaarsound die typisch is voor deze formatie. Paul Eyckmans zong hier met een goede rauwe stem maar bij het volgende “under my thumb” van de Stones zongen alle drie de gitaristen en later kwamen ze ieder apart wel aan de beurt. Lead gitar Stan Pacan liet snel horen welke kwaliteiten hij had en de party kon beginnen. Bassist Luc Gijbels, ex Pebbles en oprichter van Roadhouse, zong het trage “feel like making love” maar ik vond dat de groep beter tot uiting kwam in het ruigere werk zoals bij “keep your hands to yourself” van zz-top of de bluesy  versie van “Little red rooster”. Hierbij demonstreerde Stan zijn slide kunde op een banjo-achtige Chandller en kregen we Paul te horen op de mondharmonica. Met “Rolling en Thumbling” van The Cream, “smoke on the water” en “black night” was het aan John Verhas zijn beurt om eens kapit te mogen geven op zijn 11 delig Sonor drumstel. Na een uitstekende heavy eigen versie van “house of the rising sun” werd naadloos overgegaan op een snelle uitvoering van “all along the watchtower”. Ginger Baker klonk dan weer niet veraf met een cover van  “sunshine of your love”. Stan gebruikte goed zijn wa-wa en marshall versterker in “wanna make love to you”. Fogherty’s werk werd ook niet vergeten met “Green River” en “Born on the bayou” maar vooral hun uitstekende vertolking van “on the road again” maakte indruk op mij. Harp, zang en gitaar hadden een goede mix en klonken nooit te luid. De eerste set werd afgesloten met “almost cut your hair” en het goed rockende “when the lady smiles” gecombineerd met “twighlght zone”.

De tweede set begon met noot voor noot copies van “Woodstock” en “white room”. Met de 3 gitaren voor het publiek klonk “Black rose” bijna beter als Thin Lizzy, waarna ze speciaal voor The Chiet een tribute to the who speelden. Die kon zijn enthousiasme niet verbergen en kwam met half ontbloot bovenlijf een fles Jack Daniels ingieten in de open monden van de klanten. Op het einde van “Saturday Night” werd alweer naadloos overgegaan in “voodoo chile” van Jimmy Hendrix maar Stan bewees alweer dat hij dit zeer goed aankon. Met “sharp dressed men” van zz-top rockte het ganse café. Met “Roadhouse blues” kon je horen dat ze ook in dat genre op hun gemak waren. Na het typisch 70’s “Hold your head up” kregen we een paar goede ambiance songs zoals “Shadow on the wall” en “Whisky in the jar”. De tweede set werd dan afgesloten met een superbe uitvoering van “Radar love” van de Golden Earing, waarin de drumsolo van John was de beste die ik dit jaar al hoorde, en het publiek kon dat ook enorm appreciëren. De Chiet ging gewoon uit de bol op en naast het podium. Als bis nummers kregen we “you don’t have to be rich” en het toepasselijke “crossroad” van The Cream voorgeschoteld.

Roadhouse bewees nogmaals dat ze bij een breed publiek kunnen zorgen voor een prima sfeer. Hun repertoire van meer dan 60 liedjes bestaat uit niks dan bekende nummers en zijn een garantie voor succesvolle optredens. Degenen die ze live willen bezighoren kunnen op 1 februari 2008 naar de Diestse Borderline komen waar ze een live dvd willen opnemen. Ik was alvast zeer tevreden, zowel over de muziek als over het gezellig café en vriendelijk publiek.

Laurence